H. Merkezi: İş Sağlığı ve İş Güvenliği Meclisi 2013 yılında yaşanan iş cinayetlerine dair bugün (13 Ocak) rapor açıkladı. Basından, emek-meslek örgütlerinden, işçilerden ve işçi yakınlarından, alınan bilgilerle hazırlandığı belirtilen raporda 2013 yılında en az 1235 işçinin yaşamını yitirdiği belirtildi.
Yaşamını yitiren işçilerin 103 kadın, 1132 ise erkek işçi. İşçilerin 59’u ise henüz çocuk yaşta ve bunların ise 18’i 14 yaş altında bulunuyor. En çok iş ölümünün yaşandığı şehir ise İstanbul. Raporda iş cinayetlerinin yaşandığı aylara dair verilen bilgilerde ise en çok ölümün yaz aylarında yaşanmasının, mevsimlik işçilerin arttığı aylara paralel bir tablo izlemesine dikkat çekildi.
En çok iş cinayetinin yaşandığı iş kollarına da ayrıntılı yer verilen raporda, taşeronun ve güvencesiz çalışmanın yaygın olduğu, inşaat, yol, maden, tarım gibi iş kollarının fazla olması ise dikkat çekti.
Açıklanan raporda ayrıca yaşanan iş cinayetlerinde büyük fabrikalardan daha az haber alınabildiğine, rapora yansıyan ölümlerin daha çok küçük işletmelere ait olduğuna dikkat çekildi. Yine raporda 1235 kişiden 3’ünün meslek hastalığından yaşamını yitirdiği belirtilirken Prof.Dr. İbrahim Akkurt’dan “Meslek hastalıklarından her yıl iş kazalarında ölenlerin 6 katından daha fazla ölüm olduğu” şeklinde meslek hastalıklarına dair bir alıntı yapıldı.
Yaşanan katliam…
Rapor yoruma yer bırakmaksızın yaşanan iş cinayetlerinin ülkemizde ne boyuta ulaştığını gözler önüne seriyor. Resmi rakamlar raporda verilen sayıların her zaman daha altında (2012 ve önceki yıllar; TÜİK, SGK, Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanlığı) çıkmasına karşın, meclisin hazırladığı raporun dahi gerçek sayının epey altında olduğu bilinmekte.
Güvencesiz, taşeron ve örgütsüz çalışma koşullarında, patronların kar hırsıyla işçi hayatı hiçe sayılmakta. Açıklanan rapor bu gerçeği kuşkuya yer bırakmaksızın gözler önüne seriyor.
14 yaş altındaki çocukların çalışmasının yasal olarak dahi yasak olmasına karşın, bu yaşlarda bulunan 292 bin çocuğun çalıştığı bizzat devlet raporlarında yer alıyor (Aile ve Sosyal Politikalar Bakanlığı’nın 2013 yılı sonunda hazırladığı “Ulusal Çocuk Hakları Strateji Belgesi ve Eylem Planı”). Devlet kurumlarının verilerinin gerçek sayıların çok altında olduğu ise bilinen bir gerçek. Çocuklar, ucuz iş gücü olarak, güvencesiz koşullarda çalıştırılarak, öldürülüyor.
Yayınlanan rapor en az ölüm sayısını vermesine karşın iş cinayetlerinin ülkemizde katliam boyutuna vardığını gözler önüne seriyor. Güvencesiz, taşeron, örgütsüz ve sendikasız çalışma dayatılan işçilerin hayatları önemsenmek bir yana, yaşanan ölümler dahi gizlenerek gerçekler hasıraltı edilmek isteniyor.
İş cinayetlerine ilişkin “Beş mi neyse…”, “Güzel öldüler…”, “Kader…” gibi ifadeler halen akıllardadır. Ayakkabı kutularında milyarları halktan çalanlar, başbakanından bakanlarına, işledikleri cinayetlere karşı kullanmışlardı bu ifadeleri. Bir yandan halkın parasını çalanlar, diğer yandan bu ifadeleri kullananlardan başkaları değil katil. Halkı açlığa, yoksulluğa mahkum eden, her yıl binlerce işçinin ölümüne, sakat kalmasına yol açan devlettir. Yaşanan ise ne kaza, ne tek başına cinayet; devletin bir katliamından başka bir şey değildir.
Raporun tamamı için tıklayınız.
