İstanbul’un onurlu ve emekçi semtlerinden biri olan Gazi Mahallesi, egemenlere birçok nedenden dolayı yıllardır hep korku salmakta. Gerek ötekileştirilen Alevi, Kürt, işçi ve emekçi insanların bir arada oluşu gerek bu insanların sisteme muhalif duruşu… 1995’in 12 Mart’ın da faşist devletin kontra ve gizli güçleri mahalle halkı arasında ayrılık oluşturmak için entrikalarla dolu birçok girişimini gitgide artırmaktaydı. Ancak halka öncülük eden devrimcilerin halkla bütünleşerek düşmana sıkılı bir yumruk gibi karşı durmasının ardından deliye dönenen düşman, artık mermilerini açıktan halkın üzerine yağdırmaya başlamıştı. 17 kişiyi katleden faşist devlet güçleri, aradan geçen 19 yılda hala daha en ufak bir cezaî yaptırıma maruz kalmadı. Ancak bilmeliler ki 19 yıl değil bir asır da geçse halkın hesap soracağı gün mutlak gelecektir!
Evet, bedeller ödeyen yoksul emekçi halkımız gerek Türkiye’de gerek Türkiye Kürdistan’ında demokratik kitle örgütleri ve halk savaşçılarının desteğiyle yıllardır egemenlere boyun eğmedi. Gazi’yi unutursak Roboskî olur. Gezi’yi unutursak 1 Mayıs olur. Maraş’ı, Çorum’u, Dersim’i, Sivas’ı unutursak Gelyê, Zilan olur. Katliamlar zincirine eklenen bir halka daha olmak için değil, o zinciri hesap sora sora parça parça etmek için örgütlü mücadeleyi yaşamın her alanına yaymalıyız. Özgür ve ilkeli yaşam ancak ve ancak bedeller ödeyerek kazanılan bir mücadelenin ardından gelecektir. Buradan doğru Gazi Mahallesi üzerine kısa bir gözlem aktaracak olursak şöyle ki; Faşist devlet 19 yıl önce gerçek silahlarla gerçek mermilerle başaramadığı ayrışmayı yozlaşmayı ve o dik duruşu bugün çok profesyonel bir şekilde Gazi Mahallesi üzerinde başarmayı hedef almaktadır. Mahalle genelinde hakim olan uyuşturucu satıcılığı gençlerin bu bataklığa sürüklenişi diğer bir yandan fuhuş ve hırsızlığın had safhada oluşu. Bilmekteyiz ki bunların tamamı devlet desteklidir. Yıllar önce başaramadıklarını halkın ve özellikle gençliğin küçük burjuva zaaflarını kullanarak mahalleye yerleştirdikleri iş birlikçileriyle gerçekleştirmek istemektedirler. Özellikle göçe maruz kalmış Türkiye Kürdistanı’ndan gelen gençleri hedef almaktadırlar. Bugün mahalle genelinde çoğunluk olarak bu gençler uyuşturucu satıcılığı ve kullanıcılığı yapmaktadır. Devrimcilerin dönem dönem cezalandırmaları olsa da devletin verdiği destekten kaynaklı ve çok rahat bir şekilde ulaşılıyor olması uyuşturucu kullanımını cazip hale getirmiş durumda. Yaşamı sorgulama, hesap sorma duyularını gençler üzerinden koparıp almak isteyen egemenler bunu asla başaramayacaktır. Kitle örgütlenmelerini daha net daha realiter bir şekilde gerçekleştirerek gençliğin dinamizmini mutlaka onurlu bir yaşamdan olan yöne çevireceğiz. Gazi Mahallesi muhalif duruşunu böyle çalkantılar olsa da asla bırakmayacak. Çünkü 1 Mayıs gibi Gülsuyu gibi bedel ödeyen mahallelerden biridir. Maoizm’in ışıklı yolunda halk savaşını büyüterek çetelere patron ağalara egemenlere korku salmaya devam edeceğiz. Gazi’de şehit düşenleri bir kez daha anıyor, zafer sözümüzü yineliyoruz. 12 Mart’ta saflarda hesap sormaya, PARTİZANLARA… (Gazi Mahallesi’nden bir Partizan)
