İstanbul: Greif grubunun Hadımköy’de bulunan sünjüt çuval fabrikasında 10 Şubat günü işçiler tarafından, toplu iş sözleşmesinde anlaşma sağlanamaması nedeniyle başlattığı işgal devam ediyor. Bugün (13 Şubat) Greif işçilerine gerçekleştirdiğimiz ziyarette bizi karşılayan pankartlar, fabrika içindeki direnişin, içerideki coşkunun dışarıya bir yansıması ve 600 işçinin direnişteki ısrarının bir simgesi. Direnişteki kolektif bilinç ise; fabrikada her çalışma bölümünün ayrı ayrı komiteler kurması ve güvenliğin sağlanması için işçilerin nöbet tutması ile kendisini var ediyor. Punto Deri işçileri tarafından ziyaret edilen ve Kazova işçilerinin kurdukları mağazaya davet edilmeleri üzerine giden Greif işçileri verdikleri mücadelede dayanışmayı büyütüyorlar. Fabrikalarını terk etmeyerek kölece çalıştırılma şartlarına karşı mücadele edeceklerini ifade eden Greif işçileri ile gerçekleştirdiğimiz röportajı yayınlıyoruz.
Özgür Gelecek: İsterseniz röportaja, buradaki süreci konuşarak başlayalım. Bize biraz anlatır mısınız sürecinizi?
E.Karslı: Yaklaşık bir senedir buradayım. Çalışma şartlarımız oldukça ağır. Aldığımız ücret de bunu karşılamıyor. Onun için de arkadaşlarla bir eylem kararı aldık ve bunun da arkasındayız. Direnişimiz, bizim taleplerimiz kabul edene kadar devam edecek.
Bizim süreçte bazı taleplerimiz kabul edildi. 66 madde içerisinden 10 tane madde kalmıştı. Bu 10 tane madde için şirket bayağı direndi, kabul etmedi. Bizim istediğimiz %30’luk bir zam talebi vardı. Şirket %8 dedi. Şimdi ise biraz daha yumuşama ve esneme var. %10’ların üzerine çıkmış. Bunu kabul etmiyoruz ve hala o yüzden direnişe devam ediyoruz. Bakalım ne olacak. Bu gün o yüzden, Amerika’dan gelen fabrikanın CEO’ları var. Onlar da kendi aralarında ve sendika ile toplantılar yapıyorlar. Onlar da düşüncelerini sunacaklar ve biz de bakacağız. Kararlarımızı vereceğiz.
Ö.Gelecek: burada bayağı iyi bir durum olduğu gözlemleniyor, yüzlerce işçi yan yana. Bize biraz işçilerin durumundan bahsedebilir misiniz?
E.Karslı: Biz Greif’de 700 kişiyiz ve hiç bölünmedik. Gördüğünüz gibi herkes de burada. Bu, büyük bir avantaj. Başka ne diyeyim bilmiyorum.
Ö.Gelecek: kalabalık bir direniş sürecindesiniz. Sendikanızın tavrı nasıl?
E.Karslı: Sendika bizim yeterince arkamızda değil açıkçası. İşçiler bölünmeye çalışılıyor. Sendika başkanımız Kazım Doğan, sürekli gelerek bu örgütlenmeden vazgeçilmesi ve taleplerin kabul edileceğini ifade ediyordu. Biz sendikanın bu tavrına tepkiyle yaklaşınca, sendika da tavır değiştirerek destek olacağını ifade etmeye başladı ama daha bir desteğini görmedik.
Ö.Gelecek: Bu gün bir mesaj atma olayı olmuş galiba. Tam olarak nedir konu?
E.Karslı: bu gün oldu mesaj atma olayı. İçerik olarak; “yapılan eylem yasal değildir. Noter getirilecek” gibi yazılarla tazminatsız işten çıkarılma ihtimali hatırlatılan bir mesajdı. Biz bunlara kulak asmıyoruz ve direnişi sürdüreceğiz.
Ö.Gelecek: İstanbul’da bu gün emek cephesi açısından bayağı hareketli bir durum var. Punto’da direniş sürüyor. Cerrahpaşa’da bir kazanım var ve Kazova işçileri kolektif üretimlerini bir mağazada satışa sunuyorlar. Buraların moral-motivasyon anlamında bir etkisi oldu mu, sizi ziyarete geldiler mi?
E.Karslı: Punto işçilerinden gelenler oldu. Kazova İşçilerinin dün güzel bir misafirperverliği ile karşılaştık. Taksim İstiklal Caddesi’nde bir pankart açma yapmışlar. Destekler oluyor. Bu gün bir milletvekili bey geldi. O da sözde desteklediğini söyledi ama işi biraz siyasiye kaçırdı. Ne olacak göreceğiz hep beraber.
“Haklarımız engelleniyor. O yüzden böyle bir eyleme koyulduk”
Özgür Gelecek: burada 44 tane taşeron firma varmış. Çalışma koşullarından biraz bahseder misiniz?
Yetiş Demir: Bu durum zaten yasalara aykırı. Temel amaçları birleşmenin olmaması. Bizim burada ikramiyemiz yok ve çok uzun süredir çalışan arkadaşlarımızın maaşları çok düşük. Sendikalaşma hakkımız ise engelleniyor. O yüzden böyle bir eyleme koyulduk.
Ö.Gelecek: peki şu an talepleriniz neler? Galiba 10 madde dışındakiler kabul görmüş.
Y.Demir: 66 talebin 56 tanesi işveren tarafından kabul edildi ama bizim için asıl önemli olan 10 madde onaylanmadı. Bunlardan bir tanesi ikramiyelerle ilgili olan madde, bir diğeri de maaşlara zam yapılması.
Ö.Gelecek: İşveren bizim istediğimiz şekilde vermiyor. Toplu sözleşmede, kesinlikle böyle bir şey olamayacağını söyledi. Biz de böylesi bir yönteme başvurarak, komple greve çıktık.
İstanbul’da son dönemde bir çok işçi direnişi oldu. Burada çok daha kalabalık bir bileşen var. Nasıl bir temas oldu diğer işçi direnişleri ile?
Turan Kamuş: Punto’dan geldiler. Kazova işçileri ile görüştük. Sağ olsunlar hepsi de.
Buradaki çalışma koşulları ile ilgili olarak bir şeyler söylemek istiyorum.
Bundan önceden, yani 3-4 yıl önce 4 tane ikramiyemiz vardı. 5.09.2010 tarihinde firma bize “3 ayda bir farklı maar vermekten zorlanıyoruz, bu ikramiyeleri sizin maaşlarınıza bölerek verelim” dediler. Bunun maaşa yansıması ile minimalize edildi ve zaten maaşlarımız düşüktü.
O zamandan beri bir birikim vardı içimizde. O süreçte bir birliktelik yakalayamadık. O zamanki üretimle şimdikini kıyaslayınca aradaki fark ise çok bariz. Sun jit firmasından Greif ne zaman burayı aldı. Şartlarımız geriledi.
Önceden 6 ayda bir sağlık taramasından geçirilirdik. İşimiz tozlu olduğu için ciğer filmleri çekilirdi. Bu firma geldiğinden beridir ki bunların hepsi gitti. Şimdi bir tane doktor geliyor arada. Biri çıkarsa o sana bir reçete yazıp gönderiyor, o kadar.
Böylesi örneklerle birlikte temelde bir birikim vardı ve bu birikim bir yerde patlama verdi. Bu işlere birisinin önderlik etmesi gerekiyordu sadece. Dışarıda toplantılar yapıldı ve örgütlendik. Burada herkes birbirini tanıyor ve hemen hemen herkes 5 yıl ve üzeridir ki yan yana çalışıyor. Burada birlikteliğimiz vardı ve şu an bunu yapabiliyorsak, bu işçilerin uzun süredir birbirini tanıması ve güvenmesiyle mümkün oldu.
Ö.Gelecek: Sendikanın tavrı ve sahiplenme düzeyi nasıl?
Y.Demir: Sendikanın şu an bir sahiplenme durumu yok. Sendika şu an bizce, her iki tarafa da dönüyor. Bizde netleşen bir şey olduğu zaman bize dönüyor, patronda netleşen bir şey olunca o tarafa dönüyor.
Abdullah Yıldız: Sendika burada biz eyleme başladıktan sonra bu eylemin meşru olmadığına ve TİS görüşmelerinin devam ettiğine dair bir yazı yayınladı. Biz buna itiraz ettik ve bir grup arkadfaş giderek sendika ile görüştüler. Yine bu gün, aslı var yada yok, bir yazı yayınlandığına dair bir duyumumuz var ve bunu da düzeltmek için çabalanıyor. Birkaç arkadaşımıza mesaj gönderilmiş.
Sendika şu an bizim tam olarak arkamızda durmuyor. Tam aksi olması gerekirken görüşmelerin devam ettiğini savunarak olumsuz bir tavır sergiliyor.
Sendikamız şu an iki taraflı bir tavır sergiliyor. Vedat isimli bir arkadaşımız vardı bir ara. O işten atıldığında %50 iş düşürdük ve sendika bize, bizden habersiz neden iş yavaşlattınız dedi. Biz de karar verdiğimizi ve arkadaşın alınana kadar devam edeceğimizi söyledik. Sendika bu sefer yeniden geldi.
“Biz kadınlar olarak da direnebileceğimiz kadar değil sonuna kadar direnmeye kararlıyız”
Ö.Gelecek: Direniş süreci hakkında ne düşünüyorsunuz?
Müzeyyen Balcı: Biz direniş süreciyle birlikte talep ettiğimiz haklarımızı alana kadar direnmeye devam edeceğiz. Sonuçta emeğimizin karşılığını istiyoruz. Birçok yerde var olan haklardan mahrumuz. Biz de, birçok yerde verildiği gibi haklarımızı istiyoruz. İnsanca yaşamak için maaşımızın uygun bir düzeye çekilmesini ve haklarımızın iade edilmesini istiyoruz. Bunun için de mücadelemize devam edeceğiz. Asla ve asla da geri adım atmıyoruz.
Arkadaşlarımıza destek vermek için evlerimizden uzakta 4 gündür duruyoruz ve durmaya devam edeceğiz.
Ö.Gelecek: Bir emekçi olmanın yanı sıra kadınsınız da aynı zamanda. Direnişte kadın olarak bulunmak size ne hissettirdi?
M.Balcı: Ben sonuçta bir anneyim. Çoluğumu çocuğumu bıraktım ve 4 gündür evime gitmiyorum. Arkadaşlarımı yalnız bırakmamam gerekiyor. Bu yola birlikte girdiysek birlikte sürdüreceğiz ve asla arkadaşlarımızı yalnız bırakmayacağız.
Şu an hepsi burada olmasa da birçok kadın arkadaş da aynı fikirde bizimle. Biz kadınlar olarak da direnebileceğimiz kadar değil sonuna kadar direnmeye kararlıyız.
