Mayıs ayı Türkiye Devrimci Hareketi ve Kürt Ulusal Özgürlük Hareketi açısından önemli bir yerde durmaktadır.
Mayıs ayı, şehitler ayıdır. Türkiye komünist ve devrimci hareketinin, Kürt Ulusal Hareketi’nin önderliklerini, önemli kadrolarını güneşe uğurladığımız aydır.
1966 yılında Çin’de gerçekleşen Büyük Proleter Kültür Devrimi (BPKD) dünyada işçi sınıfı ve gençlik içerisinde yankısını buldu. Fransa’dan başlayan Avrupa’ya ve dünyaya yayılan eylemlilikler gerçekleşti.
İşçiler grev ve fabrika işgalleri gerçekleştirirken öğrenci gençlik de üniversitelerde boykotlar, mitingler, işgaller gerçekleştirdiler. Tüm dünyada işçiler, emekçiler, gençlik özgürlük, devrim ve sosyalizm türküleriyle, marşlarıyla sokakları, meydanları doldurdular.
BPKD’nin Çin’de gürleyen top sesleri Türkiye’de de işçi sınıfı ve gençlik içerisinde yankısını buldu.
Türkiye’de işçi sınıfı grevler, fabrika işgalleri gerçekleştirdi. Yüzbinlerce işçi hakları için fabrikaları boşaltarak yürüyüşler gerçekleştirdi.
Polis barikatları özgürlük marşları eşliğinde parçalandı. 15-16 Haziran Büyük İşçi Direnişi gerçekleşti. Öğrenci gençlik üniversitelerde boykotlar, işgaller gerçekleştirdi. Köylülerin toprak işgallerinde öğrenci gençlik köylülerin yanında, birlikte mücadele yürüttü. Çay, tütün vb. mitinglerde üreticilerle birlikte yürüdüler.
TC kurulduğundan bu yana sol adına hareket eden reformist, parlamentarist, revizyonist anlayışa karşı silahlı devrimci bir çıkış yaşandı. Bu ’71 silahlı devrimci çıkış üç ana damardan besleniyordu.
Bunlardan Türkiye Halk Kurtuluş Ordusu (THKO)’nun önderleri Deniz Gezmiş, Yusuf Aslan, Hüseyin İnan 1972’nin 6 Mayıs şafağında darağacında ölümsüzleştiler. Deniz Gezmiş’in darağacında son sözleri “Yaşasın Kürt ve Türk halklarının kardeşliği” oldu.
’71 devrimci silahlı çıkışın bir diğer ana damarı Türkiye Halk Kurtuluş Partisi-Cephesi’dir. Mahir Çayan önderliğindeki bu devrimci yapı THKO’nun önderleri Deniz Gezmiş, Yusuf Aslan, Hüseyin İnan’ın idamını engellemek için Ünye’deki NATO üssünden yabancı görevlileri kaçırdılar. Kızıldere köyünde TC’nin silahlı güçleriyle girdikleri çatışmada Mahir Çayan ve dokuz yoldaşı şehit düştü.
’71 silahlı devrimci çıkışın en önemli ana damarı da TKP-ML’dir. İbrahim Kaypakkaya önderliğindeki bu yapı resmi ideoloji Kemalizm’le hesaplaşma içerisine girmiş, onun sınıfsal yapısını inceleyerek faşist diktatörlük olduğunu ortaya sermiş, Türkiye’de Kürt ulusal sorununun çözümü konusunda Leninist tezleri ortaya koyarak Kürt ulusunun özgürce ayrılma hakkını programına (beş temel belge) koyarak tarihi bir duruş sergilemiştir.
TKP-ML’nin önderi İbrahim Kaypakkaya 1973’ün ocak ayında Dersim’de TC’nin silahlı güçleriyle yaşanan çatışma sonrasında yaralanmış, bir ihbar sonucu yakalanmış ve Amed zindanlarında üç aydan fazla bir süre işkenceden sonra 18 Mayıs 1973’te katledilmiştir katledilmiştir. İbrahim Kaypakkaya’nın işkencedeki komünist tavrından dolayı “ser verip sır vermeyen yiğit” olarak anılmasının nedeni olmuştur. İbrahim Kaypakkaya, TC devletinin gerçekliği hakkında hiç bir yanılgıya mahal vermeyen ve bugüne ışık tutacak tahliller yaparak yol gösterici rolü oynamıştır.
Mayıs Mayıs Kanlı Mayıs…
Dünya işçi sınıfının birlik, mücadele ve dayanışma günü olan 1 Mayıs kutlamalarına faşist Türk devleti saldırarak katliamlar düzenlemekten geri kalmamıştır. 1976’nın 1 Mayıs etkinliğinden hemen sonra proletarya partisi üyesi Mehmet Kocadağ gözaltına alınarak katledildi.
1 Mayıs 1977’de Taksim’de gerçekleştirilen mitinge saldıran MİT, kontrgerilla 37 devrimciyi katlettiler. 1 Mayıs 1989’da Mehmet Akif Dalcı, 1 Mayıs 1996’da Hasan Albayrak, Dursun Odabaş, Yalçın Levent ve daha niceleri 1 Mayıs’ı kanlarıyla kızıllaştırarak toprağa düştüler.
Mayıs ayında yitirdiklerimizden Ermeni halkının yiğit evladı, proletarya partisi üyesi Armenak Bakır 13 Mayıs 1980 yılında Karakoçan’da TC güçleriyle girdiği çatışmada şehit düştü.
1970’lerin ikinci yarısıyla birlikte örgütlenmeye başlayan Kürt Ulusal Hareketi’nin kurucu kadrolarından Haki Karer, 1977’nin 18 Mayıs’ında Antep’te şehit edildi. Haki Karer, 1972’lerden başlayarak Kürt Ulusal Hareketi’nin örgütlenmesinde yer alan önemli kadrolardan biriydi. Hakkı Karer aynı zamanda PKK’nin ilk şehididir.
12 Eylül 1980’de Askeri Faşist Cuntanın (AFC) iktidarı döneminde Kürdistan’da gerçekleştirilen askeri operasyonlarda yaşanan çatışmalarda pek çok Kürt Ulusal Hareketi üyesi tutuklanarak hapishanelere dolduruldu. 18 Mayıs 1982’de Ferhat Kuntay, Eşref Anyık, Mahmut Zengin, Necmi Öner Amed zindanında her türlü işkence ve teslim alma politikaları karşı üç kibrit çubuğuyla kendilerini ateşe vererek, Amed Zindanı’nı aydınlatan meşalelere dönüştüler.
Şehitlerimiz bize En zor şartlarda bile olunca faşizme karşı kararlılıkla direnmeyi ve düşmanı yenmeyi emrediyor. Faşizmi yenmenin ancak silahlı mücadeleyle ve devrimle mümkün olduğunu öğretiyor. Şehitlerimizi anmak, onların mücadelelerini bıraktıkları yerden omuzlayıp ileri taşımaktır.
Şehitlerimizi anmak, devrim mücadelesini yükseltmektir.
