Yıllarca, gelenekleri ve bayramları yasaklanmış, inancı hor görülmüş Arap-Alevi toplumunun kültür meşalesidir Evvel Temmuz. Binlerce yıllık tarihi olan Evvel Temmuz, 80 darbesinden sonra yasaklanmış ve halkın yılmayan direnişi sayesinde bugün kutlanmaya devam etmiştir. Bu sene 16. sı kutlanan Evvel Temmuz için, kültür, kardeşlik ve hoşgörünün yeşerdiği yer Antakya’dayız.
Günler öncesinden Antakya’ya gelerek çalışmalarımıza başladık.
Çalışmalarımıza yaşadığımız yeri kolektif yaşamaya uygun bir hale getirerek başladık. Verimli bir dönem için, hazırlıklarımızı yaptık. Planlı bir çalışma düzeni inşa etmeye başladık. Her sabah kahvaltıdan sonra, eğitim çalışmalarımızla gündeme yönelik tartışmalar yürüttük. Dinlenme zamanlarımızda denize girdik, halaylar çektik, kolektif yaşamı ilerletmeye yönelik adımlar atmış olduk. Her dakikamız kültür ve eğlence dolu geçti desek yalan olmaz. Yaşam alanımızda durum böyleyken bildiri ve gazete çalışmamız pekte bu durumdan farklı değildi.
Köylerde çalışmalarımıza başladık. Halkımızla sohbet ettik ve evlerine konuk olduk. Her girdiğimiz evde bizi büyük bir heyecan ve samimiyetle karşılayan insanlarla karşılaştık. Burada ilk öğrendiğimiz şey Arap-Alevi toplumunun geniş yelpazeli yemek kültürü oldu sanırım. Davet edildiğimiz her yerde farklı ikramlarla karşılandık. İnsanlar kendi kültürlerini, devletin asimilasyon politikalarına karşı inatla yaşıyorlar burada. Birçok farklı etnik grubun birlikte yaşaması da burası için ayrı bir özellik. Ermeni ve Hıristiyan köylerinin bulunması, farklı dillerin konuşulması, kültür kokulu Antakya’da çalışmaları daha ilgi çekici bir hale getirdi.
Burada halkın birçok derdi var aslında. Bunların başında sınırdaki DAİŞ tehlikesi ve devletin bu çetelere her yönde destek vermesi geliyor. Olayın yakıcılığı burada çok fazla hissediliyor. Devlet hastanelerinde sıra bile alınamadığı her yerin çetecilerle doldurulduğu anlatılıyor her kesim tarafından. DAİŞ konusuna halk kendi çözümlerini getirmeye çalışıyor burada, kendilerini savunmalarının ve silahlanmanın önemi vurgulanıyor sürekli. Tabi bu sohbetler arasında Arap-Alevi toplumunun bir ihtiyaç ürünü olarak örgütlenme açlığını görebiliyoruz. Bu durum zaten insanları strese sokuyor üstüne dalga kıran olmadığı için denizde boğulan insanların haberleri geliyor. Halk bu denli taleplerini Evvel Temmuz festivalinde sürekli bir şekilde dile getiriyor.
Dertler çok bu bölgede, tüm olumsuzluklara karşı insanların gözlerinde umudu görebiliyoruz. Acısını isyan meşalesine dönüştürmüş bir halk için; Her zaman umut vardır.
Mersin’den bir YDG’li
