Kartal: Kentsel Dönüşüm projesi kapsamında İstanbul’da başlatılan yıkımlar devam ediyor. Bu yıkımlardan birisi de İstanbul Ataşehir’deki Emekevler Mahallesi’nde gerçekleşti. Yaklaşık 400 evin yıkıldığı mahalleyi Özgür Gelecek gazetesi olarak ziyaret ettik ve süreç hakkında mahalle sakinlerinden Sevim Güneş ile sohbet ettik.
– Emekevleri’nde yaşanan kentsel dönüşüm sürecini kısaca anlatabilir misiniz?
Sevim Güneş: Burası Ataşehir Belediyesi’nin sakin ve huzur bakımından devamlı takdirini alan bir mahalledir. Biz bu mahalleye geldiğimizde burası boş araziydi. Kendi emeklerimizle yaptık bu evleri. Su yoktu, elektrik yoktu. El emeği göz nuru koruduk bu mahalleyi. Diğer mahallelerde o kadar olay olur ama bizim mahallemizde herkes namazında niyazında. Ne olduysa bir gün mahalleye belediyeden tebligat geldi yıkım olacağı üzerine. Tebligatta yıkım tarihi vardı ve o tarihte de gelip yıktılar.
– Yıkımın gerçekleşeceği tarihe kadar hiçbir görüşme yapmadınız mı?
– Yaptık tabii ki. Ataşehir Belediye Başkanı Battal İlgezdi ile olsun, Başkan Yardımcısı Sadık Kayhan’la olsun, hepsiyle yaptık. Tapularımızın olduğunu da söyledik. Sadık Kayhan bize ev vereceğini söyledi. Biz bu şekilde yaşamaktan memnun olduğumuzu söyledik. Arsalarımız karşılığında yaptıkları daireleri bizlere belli bir miktarda satacaklar. Bu kabul edilebilir mi? Biz de kabul etmedik.
– Kabul etmeyince ne dediler?
– Biz mahallenin % 80’i ile anlaştık kesin yıkacağız dediler. Yüzde 80 ile anlaşma yaptığını ispatlasın, bizler hiçbir şey istemeden Emekevler’den gitmeye razıyız. Ama yalan söylüyorlar. Biz de belediyeden tartışarak çıktık. Mahalleye geldiğimizde yıkım tarihinden bir iki gün önce yollara barikat kurmaya başladık.
Yıkım günü geldiğinde ise gaz attılar, su sıktılar bize. Ya böyle bir şey var mı ya! Tekbir getirdik. Allah rızası için yapmayın dedik. Allah-u Ekber dedik. Allah Allah diye bizlere copla vurdular.
– Mahallede toplam kaç ev yıkıldı?
– Yüz seksen.
– Sizin eviniz de dâhil diğer evler yıkılmadı, yıkılan evler sizce anlaşma yapan evler olabilir mi?
– Yok ya alakası yok. Bir anlaşma olmadı ki! Zaten anlaşma olsa millet niye çıkıp evinin yıkılmasına izin vermiyor. Bu alçak belediye millete yalan söyleyerek kendini haklı çıkartıyor. Şimdi belki rapor hazırlayacak, böyle bir proje gerçekleştirdim, filanca yerden filanca destek isteyecek.
Bir de bizim evimizi yıkmadılar ama her gün yıkılacak korkusu yaşıyorum. Tüm ev kadınları korkuyla yaşıyor. Her an yıkım olacak diye yatamıyoruz. Pazara, konu komşuya gidemiyoruz. Mecburen bir yere gitsek dahi evde mutlaka bir nöbetçi bırakıyoruz. Her an yıkım oluyor haberi alacağız diye çoluk çocuk psikolojik baskı altındayız.
– Evleri yıkılan ailelere ne oldu, şimdi neredeler?
– Belediye onları şimdilik otele yerleştirdi. Kimileri de akrabalarının yanına gitti.
– Bu süreçten sonra ne yapmayı düşünüyorsunuz?
– Bizim bütün evlerimizin tapusu var. Dava açtık. Belediye bunun hesabını verecek.
